ကြားလား မြင်လား မဝေဝါးနဲ့ သူငယ်ချင်း

ငါပြောတာကို မင်းကြားပါစ ?

ဒါမှမဟုတ်,

ငါ့စကားဟာ နားခါးစေတာမို့

မကြားသလိုများ နေ,နေလိုက်တာလား ?

သောကတွေ တပွေ့တပိုက်နဲ့ မင်းတို့ငါတို့ရဲ့ ဘ၀

ချွတ်ခြုံကျ ၊ ဒုက္ခတွေက အထွေထွေ

ဒီအမှန်တရားတွေကို

မကြားဘဲ မနေလိုက်ပါနဲ့ သူငယ်ချင်း။

‘မြင်အောင်ကြည့်ပါ’လို့ ငါကပြောတော့

မင်းကဖြေတယ်

‘မြင်တယ်လေမြင်တယ်’ ၊ ‘မြင်နေသားပဲ’တဲ့

ဒါပေမယ့် မင်းရဲ့အမြင်က ဘာလဲ ?

သတိပဋ္ဌာန်တရားတွေ ရှုမှတ်ပွားနေသလို

‘မြင်တယ်’ လို့မှတ် ၊ ‘မြင်သိစိတ်’ မှာတင်ရပ်နေရင်

ဟောဒီ လောကီအရေးမှာ

အလုပ်ဟာ မဖြစ်သေးဘူး…..သူငယ်ချင်း။

မင်းကြားနေတဲ့ ငါ့စကားနဲ့ ပတ်၀န်းကျင်အသံ

မင်းမြင်နေတဲ့ ပုံမှန်မဟုတ် လူလုပ်တဲ့လောကဓံ

မင်းဝေဖန် ဆန်းစစ်ကြည့်ပါ

ဒီကာလမှာ မကြားသလို မမြင်သလိုနဲ့

ယောင်ယောင်ဝါးဝါးလုပ်နေဖို့ကို

အချိန်တွေမပိုတော့ဘူး…သူငယ်ချင်း။

မင်းတို့ငါတို့ ဘဝတွေဟာ

‘နမောတေ’ ဂါထာ အခါခါရွတ်ရုံနဲ့ပဲ

ဒီအချုပ်အနှောင်ထဲက လွတ်ကြမှာလား ?

မင်းနဲ့ ငါ့ရဲ့ လုပ်ရပ်များဟာ

လတ်တလောအတွက်လည်း မကြီးပွား

နောင်, နတ်သိကြား မလေးစားရင်နေပါ

‘အမှန်တရား’တော့ဖြစ်ဖို့လိုတယ်…သူငယ်ချင်း။

ဒါပေမယ့်...

လိုချင်တာ ‘အမှန်တရား’ မှာ

လိုနေတာ ‘ရဲဝံ့ခြင်းများ’ ဆိုရင်

မျှော်လင့်ချက်သစ်ပင် မရှင်သန်နိုင်ဘူး

မကြိုက်တာကို ငြင်းဖယ်လွှဲပြီး

ကြိုက်တာကိုလည်း တောင်းဆိုရဲရမယ်

မနှစ်သက်တာတွေ မဖြိုဖျက်နိုင်ဘဲ

နှစ်သက်တာလည်း မထူထောင်နိုင်သမျှ

ငါတို့ တော်လှန်ရေးက

မပြီးဆုံးသေးဘူး…သူငယ်ချင်း။

မင်းရဲ့နားကို အစွမ်းကုန် စွင့်ပါ

(အသံစုံကို ကြားအောင်လို့)

မင်းရဲ့အမြင် အစွမ်းကုန် ဖွင့်ပါ

(မညီတာတွေ မြင်စေဖို့)

ကြားလား ? မြင်လား ? မဝေဝါးနဲ့

ငါပြောတာကို မင်းကြားပါစ…သူငယ်ချင်း။       ။

ဇေယျာသော် 

12 Apr 2008

(ထောင်တွင်းမှရေးသားပေးပို့သည့် ကဗျာ)

Respect & unforgotten one of youth heroes