" သားမှာတမ်း "

ဒီကာလ

ကိုယ့်စိတ်ကိုပျော်အောင်

မနည်းချော့မြူရ အားပေးရ

တခါတခါ ကိုယ့်တရားကို ပြန်ပြန်နာရ

မိုးတွေရွာတိုင်းလည်း

မိုးမိခဲ့တာပါပဲ 

မိုးဆိုတာ အချိန်တန်တိတ်တယ်ဆိုပြီး

မိုးလုံလေလုံနေခဲ့ဖူးတဲ့

ဟိုးအတိတ်တွေကို ပြန်အောက်မေ့သတိရ

အချစ်သီချင်းကို စစ်တလင်းမှာ

မျှစ်ဟင်းတွေစားပြီး ဆိုခဲ့ရ

ကိုငှက်ကြီးရဲ့

အမေ့အိမ်သီချင်းဟာ 

ဘယ်အချိန်ပဲဆိုဆို ငိုသံတွေပါတယ်

လွတ်မြောက်ရာလမ်းမှာလည်း

မျက်နှာငယ်ခဲ့ရတာပါပဲ

ခလေးဘဝတုန်းကလို

အရုပ်ဆိုင်ရှိုးကဒ်ထဲက

စျေးကြီးတန်ဓာတ်ခဲသေနတ်

မဝယ်နိုင်လို့ ငေးကြည့်ခဲ့ရသလိုမျိုး

အခုလည်း တကယ့်တိုက်ပွဲတွေကြားမှာ

စစ်သားကြီးဟာလက်ဗလာပါပဲ

ကိုယ့်နိုင်ငံပြန်ရွေးတဲ့သမိုင်းမှာ

နိုင်ငံသားတစ်ယောက်အနေနဲ့ပါဝင်ကြတဲ့အခါ

ကျနော်ဟာ ယောက်ကျားလေးမို့

သိုင်းချတမ်းပဲ ကစားတတ်တယ်အမေ

စစ်တိုက်တမ်းပဲ ကစားချင်တယ်အမေ

အိမ်အပြန်နောက်ကျလို့

အရင်လိုစိတ်တွေမဆိုးတော့နဲ့အမေ

ပြန်လာဖို့သိပ်ခက်ခဲတဲ့ကြောင်း 

အိမ်ကထွက်လာသူတွေပဲ သိကြတယ်လေ

တချို့တွေ 

ထာဝရ အိမ်ပြန်မလာနိုင်တော့ဘူးအမေ

မီးခိုးတန်းလေးတွေကိုမြင်တိုင်း

အိမ်တွေ 

မိုးပေါ်တက်သွားကြတယ်

လူတွေ 

မိုးပေါ်တက်သွားကြတယ်

မြေပြင်ကိုတော့ မကြည့်ပါနဲ့အမေ

တစ်ရွာလုံးက ပြာပုံဘဝရောက်နေကြပြီ

သွေးတွေကအထပ်ထပ် 

အလောင်းတွေကအထပ်ထပ်

တူမီးသေနတ်

ခါးချိုးသေနတ်

လက်လုပ်သေနတ်တွေနဲ့ခလေးလေးတွေကို

လေယာဥ်ပျံကြီးတွေနဲ့လိုက်ပစ်တာ 

အရမ်းရယ်ရတာပဲအမေ 

တချို့တိုက်ပွဲတွေက တကယ့်ဟာသ

ဒါပေမယ့် မျက်ရည်အစစ်တွေ

သွေးအစစ်တွေ တလဟောထွက်ကျ

ဟုတ်ကဲ့ ရယ်ရပါတယ်အမေ

အမေ

စစ်ပွဲကြီးပြီးလို့

သူရဲကောင်းတွေအိမ်ပြန်လာတဲ့အခါ

သားမပါလာခဲ့ရင် မငိုလိုက်ပါနဲ့အမေ

နွေဦးမှာ 

ပွင့်ခဲ့ရတာလည်း ပျော်စရာ

ကြွေခဲ့ရရင်လည်း ကျေနပ်စရာ

ဟိုးဟိုမှာ 

ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့

ကြယ်တွေကြွေပြန်ပြီအမေရာ။       ။

ဇာတ်လိုက်ကြီး(S.T.W)

၁၂ ၊ ၆ ၊ ၂၀၂၂

Respect & Credit to ဇာတ်လိုက်ကြီး(S.T.W)