မရေးတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ စာတို ဖျတ်ခနဲ မီးအလင်းအပိတ်အဆုံးမှာ ဘဝတွေ အထပ်ထပ်ကွာကျလာတယ် တို့ရဲ့ပြည်တော်ကြီးက ဗုံးခိုကျင်းတွေနဲ့ ရင်နာစွာတည်ရှိနေပါတယ် ငါတို့ရဲ့အမျိုးသမီးတွေ လုံခြုံစွာရောရှိရဲ့လား ဒါဆို...ငါတို့ရဲ့အမျိုးသားတွေရော ဒဏ်ရာတွေက ကျက်ရဲ့လား နှလုံးသားဟာ သွေးအလိမ်းလိမ်းနဲ့ နှလုံးခုန်ချက်မမှန်ဘူး ဘယ်ဘက်တစ်ခြမ်းက အကြောတွေသေလို့ အကြောတွေပြန်မရှင်နိုင်လို့ ဘယ်မှာလဲ တို့ရဲ့တရားမျှတမှု အပေါ်ထောင်ပစ်ပါတယ်ဆိုတဲ့ ကျည်ဆံတွေ ခေါင်းတည့်တည့် လာမှန်နေတာကရော ကမ္ဘာကြီးအတွက် ပြဇာတ်တစ်ပုဒ်လား လူငယ်တွေဟာ ဘယ်အချိန်ထိ စတေးနေရဦးမှာလဲ စစ်ပွဲတွေကိုရပ်တန့်ဖို့ကြိုးစားလေ စစ်ပွဲတွေများလာလေပဲလား လူမျိုးတုန်းသတ်ဖြတ်မှုတွေဟာ လူတွေကြောင့်ပဲ ဖြစ်လာတာမလား သြော်!...မှတ်သားလောက်ပါပေတယ် ဝရံတာရှေ့ထွက်လိုက်တိုင်း တိုက်ခတ်တဲ့လေတွေထဲမှာ ငိုသံတွေပါနေသလိုလို ငိုသံတွေရှိနေသလိုလို စိတ်၏မချမ်းသာခြင်းတွေ ကိုယ်၏မလုံခြုံခြင်းတွေ ဝေးဝေးထွက်သွားပေးပါလား စီးကရက် ရှိုက်လိုက်တိုင်း ပျံတက်လာတဲ့ အငွေ့တွေထဲ ဦးခေါင်းပွင့်မျိုးဆက်ရဲ့မကျေနပ်ချက်တွေ တစ်စီတစ်တန်း တည်ရှိနေမှာ တို့တွေမအေးချမ်းဘူး တို့တွေမမွေ့ပျော်ဘူး အရင်လို "Good Night&q
Popular posts from this blog
၄၄ လမ်း Hero တွေက ဝတ်ရုံမပါဘူး မျက်နှာဖုံးမတပ် အပေါ်ရုံမခြုံဘဲ အလွတ်ကြီးကို ခုန်ချသွားတာ အလွတ်ကြီးကို ခုန်ချသွားတာ အသက်လည်းအပိုမပါဘူး ရုပ်ရှင်တွေထဲကလို cut လို့အော်ပြီး ပြန်မရှင်လာဘူး အလွတ်ကြီးကို ခုန်ချသွားတာ အလွတ်ကြီးကို ခုန်ချသွားတာကွ။ ဟာ ! ဟင် ! အို ! ဖြစ်ရလေကွာ...၊ စုတ်တသပ်သပ်နဲ့ မျက်ရည်ဝဲနေတဲ့ကောင်တွေ ခင်ဗျားတို့ပဲ ကမ္ဘာမြေမှာကျန်ခဲ့ကြ လူယုတ်မာတွေကြား နေခဲ့ကြ ကောင်းကင်နိုင်ငံမှာ ကဗျာဆရာတွေစုံနေပြီ နာဂတောင်တန်းအကြောင်း နားထောင်လို့လည်းရတယ် ငါတို့ခေတ်က ရေမွန် ဟိုဘက်ခေတ်ကဆို ထူးအိမ်သင်လည်းရှိတယ် ဟားဟားဟား !!! အလွတ်ကြီး ခုန်ချခဲ့တာကွ အလွတ်ကြီးကို ခုန်ချခဲ့တာနော်။ မငိုနဲ့ ငါတို့က ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်မှာ အလွတ်ကြီးခုန်ချပြီး လွတ်မြောက်သွားပြီ ကမ္ဘာမြေကို ပြန်ကြည့်ရင်း စုတ်တသပ်သပ်.........။ ။ ခင်ခင် Respect & Credit to Poet Khin Khin & Photo
အမည်မသိ ဘူတာ (၁) ကျွန်တော် သေချင်သေပါစေ... ကျွန်တော့်ပိုက်ဆံကို ရအောင်ကယ်ပါ...ဒေါက်တာ ဒီနေ့ခေတ်ရဲ့ နာကျင်နေတဲ့ အသံက ပြောတယ်...။ (၂) ပြောပါ ငါတို့ ခေတ်ဟာ ဘယ်လိုခေတ်မျိုးလဲ၊ အသေအချာကြီး လေးနက်ရမှာလား...? ဘာကိုမှ စောက်ဂရုမစိုက်ဘဲ နေရမှာလား...? (၃) အသက်ရှင်ချိန်ဟာ တိုတောင်းလွန်းတော့ ငါတို့ချင်း ခင်တွယ်ရတာက တစ်ယောက်ရဲ့ အကျိုးအပဲ့ကို တစ်ယောက်က စာနာပေးဖို့ပဲ...။ (၄) ပိုးဖလံတွေ မီးကိုတိုးတာက ဘာဟုတ်သေးလို့လဲ ငါတို့ လူငယ်တွေဟာ ဟောဒီခေတ်ကြီးကို တိုးခဲ့တယ်...။ (၅) သံလမ်းဟောင်းတွေပေါ်ကိုတော့ ခေတ်က ရထားလို ခုတ်မောင်းသွားခဲ့ပြီ...၊ ငါတို့ရဲ့ ကလေးတွေ ဘယ်ဘူတာမှာ ဆင်းကြမလဲ...။ ။ မင်းခိုက်စိုးစန် (၂၀၂၀) Respect & Credit to Poet Min Khite Soe San
Noted..
ReplyDelete
DeleteClick with love 💕
🍀🍀🍀🍀🍀
🍻
Deleteအထီးမှာရော😁
ReplyDeleteသိချင်တယ်ပေါ့ 😅
Deleteသိချင်တယ် 😁
Deleteသွားမပါတော့ ဝါးရလွတ်တာပေါ့ 😹
ReplyDeleteNarwhalကို အားကျနေပြီးမလား? မှန်မှန်ပြော!😁
Deletehoke
ReplyDeleteကဲ့😁
Delete😂😘
Deleteကိုယ်လည်း မဝါးချင်ဘူး
ReplyDeleteမြိုပဲ မြိုချင်တာ
ဟာ...ကြမ်းတယ်နော်! 😁
Deleteနှုတ်ခမ်းမွေးတွေထင်နေတာ။ အခုမှအမှန်အတိုင်းသိတယ်။ ကျေးဇူးပါ။
ReplyDeleteအစွယ်ထင်တယ်ဆို တော်သေး။ အမွှေးနဲ့တော့ မတူပေါင်အေ။
DeleteWas
ReplyDeleteDone
ReplyDeleteWheel............dope.🏹🏹🏹
ReplyDelete❤
ReplyDeleteThank for sharing
ReplyDeleteစစ်ခွေးနိဂုံး ၂၀၂၃ ✊
Till the end
Fighting together 💪
💓
ReplyDelete♡
ReplyDelete🍀🐬
ReplyDelete💅💅💅💅💅💅
ReplyDelete🍀🌧️
ReplyDeleteDone 💙🍀
ReplyDeleteDone💕
ReplyDelete💙
ReplyDeleteWheel............dope.🏹🏹🏹
ReplyDelete