မောင်ဟာ ဗလာ

လူသား အထူးပြုပတ်ဝန်းကျင်မှာ
မောင့် လူကုံထံအသိုင်းအဝိုင်းမှာ
မောင်ဟာ ဗလာ
အထက်တန်းစားတွေကို
လူတန်းစားရေးတရားဟောတဲ့အခါ
စာအုပ်ကြောင် ကြောင်နေတဲ့မောင်ဟာ ဗလာ
မခင်နန်းဆန်လို ပြည့်စုံသူကိုငြင်းတော့
နှလုံးသားမရှိတဲ့မောင်ဟာ ဗလာ။

မောင်ချစ်ခဲ့ပါတယ်ဆိုတဲ့
အဲဒီ့အမျိုးသမီးအပေါ်တောင်
အေးစက်ခဲ့တဲ့ မောင်ဟာဗလာ။

"လူ့အသိုင်းအဝိုင်းက အဆိပ်အတောက်အပြည့်ပဲ"
မောင်က ကျွန်မဆံပင်ကိုသပ်လို့ တိုးတိုးပြောတယ်
မောင်က လူမဟုတ်ဘူးလားဆိုတော့
မောင်ဟာ အသိုင်းဝိုင်းအပြင်က ပွဲကြည့်ပရိတ်သတ်ပေါ့တဲ့
ချစ်သူကတော့ မောင့်နောက်က မောင့်ပရိတ်သတ်လေတဲ့။

တော်တော်လည်းတတ်နိုင်တဲ့မောင်။

မလေးစားတဲ့မိန်းမကို ချစ်သူမတော်ချင်လို့တဲ့
ကျွန်မကို ရိုသေတဲ့မောင်။

ချစ်သူကို ဖာသည်လိုဆက်ဆံတဲ့ခေတ်မှာ
ကျွန်မရဲ့မောင်က ခေတ်ထဲကဗလာ
စစ်ကြီးရဲ့အကြွင်းအကျန်နှလုံးသား
ကဲ...ရှင်တို့ဘာတတ်နိုင်သေးလဲ

ဗလာမှာ ဟာကွက်မရှိဘူးလို့ ကျွန်မကပြောတော့
ခပ်ချွဲချွဲနဲ့ ကျွန်မပုခုံးပေါ်လာမှီပြီး
မောင့်ဟာကွက်ကို အချစ်ကဖြည့်ပေးတာလို့ဝန်ခံတယ်
မောင်ဟာ မောင့်နည်းမောင့်ဟန်နဲ့
ချစ်သူကိုဂရုစိုက်ဖို့ ကြိုးစားနေတယ်တဲ့။

ကျွန်မဟာလည်း မောင့်နည်းတူပါပဲ
ကျွန်မမှာသာ စွမ်းအင်ရှိရင်
ဖိနှိပ်မှုမရှိတဲ့ ကမ္ဘာကိုတည်ဆောက်မယ်
လူ့အခွင့်အရေးကို နေရာတိုင်းအတွက်ဖန်ဆင်းမယ်။

ကျွန်မသာ လူချမ်းသာတစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့ရင်
ကွန်ဒုံးတွေကို နေရာအနှံ့ဝေပေးမယ်
အခမဲ့ပညာရေးအစစ်ကို ဖော်ဆောင်မယ်။
ဒါတွေဟာ မောင့်အတွက်မပါပေမဲ့
မောင့်အပေါ်ထားတဲ့ ကျွန်မရဲ့ဂရုစိုက်မှုပါပဲ။

ဒီတော့ မောင်ကပြုံးတယ်
နွေးနွေးထွေးထွေး မောင့်အချစ်ကလေးတဲ့
ဒါပေါ့လေ
ဘာမှမရှိတဲ့ ကျွန်မနှလုံးသားဟာ
မောင်ရဲ့ ဗလာကိုမြတ်မြတ်နိုးနိုးထွေးပွေ့ခဲ့ပြီပဲ။

နိသာ

Respect & Credit to Poet NiTar